Anam Şiiri - Binali Özdemir

Analar naziktir, yakışmaz cefa,
Cevri cefa sana yazıdı anam.
Onlara layıktır, zevk ile sefa,
Kara talih sana yazıldı anam.

Bir garibanı elde etmiş peder,
Bedenini, ruhunu etmiş heder,
Bu nasıl cilvedir, bu nasıl kader?
Kaderine kara yazıldı anam.

Döverdi, söverdi sesi çıkmazdı,
Ağlar, sızlardı göz yaşı akmazdı,
Çok saygıdandı ki karşı çıkmazdı
Kölelik şahsına yazıldı anam.

İtildin horlandın, sevgi görmedin,
Aç ve çıplak idin hiç sır vermedin,
Ömrün tükendi, murada ermedin,
Kara bahtın kara yazıldı anam.

Kimsesizdi, köyde destek bulmadı,
Ana, baba, kardeş sahip olmadı,
Yardım için hiçbir kapı çalmadı,
Sahipsizlik sana yazıldı anam.

Tek gözlü evdeydi, pekte büyüktü,
Yoksulluk içinde çocuk büyüttü,
Ninni yerine, ağıtlarla uyuttu,
Kaderine yokluk kazıldı anam.

Bebeği sırtında, yolu bayırda,
Ayağı tarlada, eli çayırda,
Bir eli çamurda biri hamurda,
Kara günlar sana yazıldı anam.

Bir defa gülmedi yaşam boyunca,
Bin bir müşkül ile ömür dolunca,
Kanser musibeti gelip bulunca,
Kundikli sana ağıt yazdı anam.