Karanlık çökünce geceye en sisli haliyle,
Çaresiz çaresiz bakmaktayken etrafa
''Gel yavrum'' nidanla,şefkat kavliyle
Ellerimi tutardın,bedbin sürünürken arafta
Anam! sesinle yön ver artık bana
Bak haykırıyorum ''gel artık ana''
Şimdi nerelerdesin? bir başıma koydun beni
Sana doymadan bıraktın buralarda.
gözlerim hayalini,bakışların kadar yeni
Kaldım farkedilmez,sana ulaşmaz adalarda.
Anam! sen gözlerimde taşıdığım fer
Seni görmeyen kalp çatlasa değer.
Anam! zelzelerle günler sitemli sanki bana
dünya bir o kadar kaçak gözlerimden
suskunluğun özlemi sardı anam haykırana
vuslat yok mu? hasret anlaşılmıyor mu sözlerimden?
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Seyfi Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/08/anam-231.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!