Bazen derler ya! Yalnızlık boyunda bir kement gibi,
Gecenin bir yarısı,gündüzün ortası,
Beşiktaş İskelesi'nden inip yeni bir kara parçasına ayak basmak misali.
Aynı vatan...
Aynı toprak...
Koca bir hasret...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
