Bazen derler ya! Yalnızlık boyunda bir kement gibi,
Gecenin bir yarısı,gündüzün ortası,
Beşiktaş İskelesi'nden inip yeni bir kara parçasına ayak basmak misali.
Aynı vatan...
Aynı toprak...
Koca bir hasret...
Alt tarafı anamı öbür yakasında bırakmışım İstanbul'un.
Evden çıkarken bir telaş vardı üzerimde,
Cüzdanımı unutmuşum!
Resmi içindeydi!
Anasını satayım!
Aynaya bakamıyorum,
Beni gösterecek ayna bulamıyorum.
Yalana karıştı,sözlerimiz,şiirlerimiz.
Su içemiyorum,
Su yok ki içilecek temiz!
Ah! Anam anam! Mis kokardı mis!
Bazen derler ya! Pier Loti'de bir yudum çay içerken,küflü Haliç'i izleyip,
Çocukluğum bu asi,bu kirli İstanbul'da mı geçti diye bir son kendine!
Sonra aç avuçlarını ölmüşlerin ruhunu el-fatiha,
Bütün Eyüp Mezarlığı'nı sula!
Sultanlar sultanı,saltanat kayığına binmiş,
Haremi olmuş,istediği dilberi sev(ç) miş,
Yine anam da anam demiş!
Ana seçilir mi?
Gel kesmece bunlar!
Seç beğen al,3 kilo 1 lira!
Bunlar anamla gittiğimiz pazardan bir avuç hatıra.
Bazen derler ya! İyi ki doğdun!
Doğdum da garip anama ne sancılar çektirdim!
Sen al karnında büyüt,çığlıklarını sav,koynunda uyut!
Herkes ana olabilir mi?
Ana dediğin namus kokan,
Ak sütü gibi helal kara kaşlarım,
Ana dediğin aldatmayan,
Ben anamdan yalan duymadım.
Bir senin gidişinden,
Bİr de Allah'tan korkarım.
Sen bana nasıl öğrettiysen,
Avuçlarımı sana öyle açarım.
Aynı vatan...
Aynı toprak...
Kocaman bir hasret...
Alt tarafı anamı öbür yakasında bırakmışım İstanbul'un.
Bazen derler ya! Kimseyi bu kadar sevme diye!
Bir anam sarılırdı bana,ben de ona sarıldığımda.
Bir de beni camdan uğurlardı,her sabah.
Ah! Canım anam ah!
Bazen derler ya! Yalnızlık boyunda bir kement...
Yalnızlığım nam-ı diğer Karacaahmet.
Son nefes nedir bilmez merhamet,
Rahmet yağdırın ey göklerin bilinmez Tanrıçaları!
Anamın toprağına rahmet!
Aynı vatan...
Aynı toprak...
Koskoca bir hasret...
Ayaklarım Beşiktaş Vapur İskelesi'nde,
Gözlerim puslu,İstanbul sisli,
Kara kaşlarım helal bana anamın ak sütü gibi.
Alt tarafı anamı İstanbul'un diğer yarısında bırakmışım.
Bazen yetmiyor insanın kalbi,
Bazen kanıyor insanın beyni.
Nefes almak takdire şayan,
Ana sütü,ana kokusu,ana yüreği...
Çekilir mi ana hasreti!
Sonbaharda düşen bir yaprağa sarılmak,
Başında üşüşen kar tanelerine sarılmak,
Güneş'in yakıcılığından korkmamak,
Denizin derinliğinden utanmamak...
Sarılmak...Sarılmak...Sarılmak...
'Benim gecenin korkularında sarılacağım bir anam bile yok! 'dedi.
Bozuk paramı avucuna doldurduğum küçük dilenci.
Yorgun gözkapaklarım vapurda uzandı yatağına,
Uyku tatlı geldi yaklaştım diye anama.
Oysa,
Aynı vatan,
Aynı memleket,
Aynı yol,
Aynı ben ve
Yürek dağlayan bir hasret.
Alt tarafı yaşamımın arta kalanı hasret olmuş!
Hasretim! Anam!
Evren ÖzcanKayıt Tarihi : 5.4.2007 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim, insan gözünün dünyada görebildiği tek melek ANNEdir. ''Anne'' konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)