Şöyle dursun bebem karım,
Sensin zira tek göz ağrım,
Kendim ayrı senle canım,
Et tırnaktan geçmez ANAM.
“Delim” der de ayırırsın,
Rızkın ile doyurursun,
Hep kollarsın kayırırsın,
Hiç gözümden kaçmaz ANAM.
Hakk’ın gösterdiği yolum,
Rab’den sonra sana kulum,
Sensin tek kanadım kolum,
Kanatsız kuş uçmaz ANAM.
Gayrisine özüm yakmam,
Sensin dertlerime Lokman,
Sen olmadan yavan lokmam,
Boğazımdan geçmez ANAM.
KURTOĞLU’YUM yormuş isem,
Belki üzmüş kırmış isem,
Affet karşı gelmiş isem,
Dikensiz gül açmaz ANAM.
1992
Rifat KurtoğluKayıt Tarihi : 12.7.2011 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İlk Şiir Kitabım GÖNÜL DİLİM shf:51
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/12/anam-212.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!