Üç delikanlı yetiştirdin sen arslanlar gibi
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Sensin içimizdeki her güzel huyun sahibi
Dövsen de sevsen de sana kötü söylenmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Anlardın içimde bir burukluk gizlediğimde
İçim titrer senin adını her söylediğimde
İki damla yaş süzülür seni özlediğimde
Ellerin olmadan göz yaşlarım silinmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Senin yaptığına bir asırlık emek gerekir
Bilsen içimde özlemin gün geçtikçe birikir
Cennet senin elinde seni üzmemek gerekir
Allah niye Cennet’i sana vermiş bilinmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Senin sayendedir mutluluğumu göreceksem
Senin sayendedir ben muradıma ereceksem
Kollarında öleyim ben eğer can vereceksem
Anadan başka bir yar için hiç ölünmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Çektiğin çileler bir şey koparmadı özünden
Hep tebessüm ettin yaş süzülse de gözünden
İçimizdeki iyi huylar hep senin yüzünden
Bu kadar sevgiyi hiçbir yavru öğrenmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferdi Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/02/anam-171.jpg)
“Ana başta tac imiş
Her derde ilaç imiş
Bir evlat pir olsa da
Anaya muhtaç imiş”
mükemmel şiir okudum yüreginize saglık
Bir sabah uyandım, yanımda yoktun.
Hasretle yastığa, sarıldım anam
Gam yükünü çektim, kendi serime.
Sensiz bu dünyaya, darıldım anam.
Dokuz ay karnında, taşıdın beni.
Yardan güzel imiş, ananın teni.
Kırdıysam affeyle, anam ben seni.
Sensiz yaşamaya, kırıldım anam.
Ana sevgisinin, yeri dolmuyor.
Sensiz yaşamanın, tadı olmuyor.
Balıklar Anasız, suya dalmıyor.
Daldım da ağlara, sarıldım anam.
Hasreti gül edip, serdim yoluna.
Bağışla sen beni, sarıl boynuma.
Öyle muhtacım ki, anam koynuna.
Yoluna halıyım, serildim anam.
Telli turna gibi, yüzdüm göllerde.
Kokunu aradım, esen yellerde.
Göz yaşını gördüm, akan sellerde.
Derya’ ya karıştım duruldum anam
Bir sabah vaktinde, niyaza durdum.
Seher yellerine, hep seni sordum.
Ekmeğim bir tavşan, ben tazı oldum.
Koştukça, tükendim, yoruldum anam.
Gönül sarayımda, anamdır tahtım.
Gülmedi talihim, bu kara bahtım.
Sana kavuşmaktır, anam tek ahtım
Ben bu hasretlikten soruldum anam
Sıladan eserken, seher yelleri.
Özleminle açar, hasret gülleri.
Gözüme hiç gelir, dünya çölleri
Senin hasretinle, kavruldum anam
Korhani der, anam her şeyden yüce.
Aklıma sen gelin, Cennet denince.
Öpseydim ellerin gündüz ve gece.
Sensiz cehenneme, savruldum anam.
Aşık KORHANİ/ NİĞDE
Güzel Dost Yüreğinize ve kaleminize sağlık, güzel bir şiirdi Analarımıza ne yazsak ne söylesek azdır çünkü onlar bizim varıluş sebebimizdir, tam puanımla saygılar sunarım
Bilsen içimde özlemin gün geçtikçe birikir
Cennet senin elinde seni üzmemek gerekir
Allah niye Cennet’i sana vermiş bilinmez anam
Senin hakkın her şey yapılsa da ödenmez anam
.........................bir insan hakk denen o yoktan var edilmeyi nasıl öder, canını, tenini, etini, kemiğini verse gerçek anlamda yine ödeyemez. niye derseniz, o varlıklar onun değildi ki zaten ödeyebilse, o var olanlar onu var edenin değilde nedir. hak ancak hak olarak ödenebilir kanaatimce. gönlüne sağlık.
TÜM YORUMLAR (7)