Anam Şiiri - Adem İmdat Kesici

Aynı evde yaşarduk,
Biz dağları aşarduk,
Çayırları koşarduk,
Oy benum balli Anam,
Kara ikballi Anam...

Bu dünya telaşında,
Ateşluğun başında,
Çile var her yaşında,
Kendi heybetli Anam,
Bol bereketli Anam...

Köyde çimen biçerduk,
Ekşi ayran içerduk,
Taneleri seçerduk,
Eli kınalı Anam,
Dili Dualı Anam...

Hasta oldi, gülmedi,
Kimse kıymet bilmedi,
Giden geri gelmedi,
Hep çile çekti Anam,
Sanki Melekti Anam...

Ekmek ederdi bize,
“Evladum” derdi bize,
Ömrini verdi bize,
Yüreği dertli Anam,
Şimdi rahmetli Anam...

Kalduk kara dumana,
Gelduk habu zamana,
Kül olduk yana yana,
Hep seni anduk Anam,
Yürekten yanduk Anam...

(Rize Ağzı, Şivesi ve Aksanı İle Yazılmıştır)