Anam Şiiri - Mehtap Tezcoşkun

Kader diyorsun anam,
Doğmadan yazılırmış alına..
Ya göz yaşlarım hep böyle yağacak mı yanaklarıma?
Neden sevdalar hasretlere karışırız,
Benim sevdiğim ellere alışır da,
Niye gönlüm yaslarla barışır..
Desene güzel gözlü anam..
Senin gibi kim okşayacak saçlarımı,
Paylaşacak anılarımı…
Akşamlar çöküyor üstüme anam..
Akşamlarımın sabahı acıtıyor canımı.
Bayram gelmiş diyorlar, yarın bayrammış..
Bayramlar ne güzeldi çocukken anam..
Nasılda sevinirdik, çocukluk işte.
Yeni entarilerimizi başucumuza koyardık da,
Sanki o gece geçmezdi bize uyuyamazdık.
Yarın yine bayram anam ve yine akşam.
Ve ben yine uyuyamıyorum anam.
Hayır anam hayır bu defa heyecandan değil.
Biliyorsun onunla ayrıldık.
Aramızda artık kara yollarının beyaz düz çizgili,
Kesik çizgili, kırmızı ışıklı yolları,
Hasret mesajları yok anam.
Aramızda uzaklıklar yok anam.
Aramızda şimdi eller var.
Aramızda kader var.
Aramızda şimdi ayrı yaşanacak,
Koskoca acılı hayatım var anam.
Üzülme bana anam,
Bakma gözlerimdeki yaşlara,
Nede olsa bu da kader anam.
Şimdi ayrılıktan ağlama zamanı.
Bakarsın yarınlarda,
Kaderin birlikteliklerinden biz de güleriz.
Bakarsın, bizim güneşimizde yırtar,
Bir gün karanlık gecelerimizi.
Otururuz yaşlanmış bir çınarın altına,
Seyre dalarız film gibi geçmişlerimizi.