Anam Şiiri - Mehmet Çiftci

Seksenbeş yıl dünyanın kahrını omuzlayıp,
Hayatı bazan zehir bazan bal içtin anam.
Gün oldu geçmek bilmez dakikayı gün sayıp,
Zaman oldu sıratı yaşarken geçtin anam.

Dört evladın acısı oturdu yüreğine,
Genç yaşta veda ettin Medinede beyine,
Taşlara zordu ama sabır gösterdin yine,
Ama çok hastalandın hep ilaç içtin anam.

Herkese nasib olmaz böyle uzunca ömür,
Göçüyor vakti dolan Haktan gelince emir,
Sabır taş değil sende aşınmaz çelik demir,
İçin kan ağlarken de gönlünü açtın anam.

Hem darlığı tattırdı hem de bolluğu sana,
Evlatların hayırlı üzmüyorlar baksana,
İlahi nimettir bu bir lütuftur insana,
Sen sana kötü değil iyi yol seçtin anam.

Allah sana hayırlı uzun ömürler versin,
İnşallah torununun torununu görürsün,
Sabrına ecir bulur ve Cennete erersin,
Çünkü sen hep isyandan günahtan kaçtın anam.

Öpüyorum hürmetle o mübarek elini,
Kimseyi incitmedin korudun hep dilini,
Yaratanın yardımla açık etsin yolunu,
Kendine bu değeri elinle biçtin anam.
Mehmet Çiftci