Anam Şiiri - Ömer Yardımcı

Bağrışır çağrışırdık,
Kavga eder, sonra barışırdık,
Hemen bütün işlerine karışırdık,
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Her şey ondan istenir,
Tüm eksiklerden sorumlu tutulurdu.
Yaşlı, hasta denmez,
Yemek, çamaşır, temizlik,
Hep ondan sorulurdu.
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Herkesin gücü ona yeter,
Her gelen onu azarlardı,
Babam her akşam parlar,
Onu bir güzel hırpalardı
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Hiç alınmaz, kimseye küsmezdi
Yapılanlara karşılık verip yeter demezdi
Kıyıp kimseye ihtiyaç istemezdi.
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Televizyonu hiç izlemez, konuşulanları anlamazdı.
Soru sorsa, zaten cevap alamazdı.
Anam Türkçe, televizyon Kürtçe bilmezdi.
Diziler onu hiç ilgilendirmezdi.
Zaten baksa konuyu anlamazdı.
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Yuvarlak, zeytin tanesi gözleri,
Kartanesi gibiydi mübarek öpülesi elleri.
Ayın on dördünü kıskandırırdı, gülen yüzleri.
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.

Anam güldü, anam bahardı.
Bizleri bağrına basar sevgiyle koklardı.
Gün geldi yaşlandı, hepten soldu sarardı.
Bir varmış, bir yokmuş oldu şimdi anam.