Dokuz evlat yetiştirdin büyüttün
ömrünü adadın onlara çürüttün
kız erkek ayırmadın onları
sanki çobandın sürünü güttün.
Evlatlar büyüdü ele karıştı
anam hep yoklukla savaştı
dağ dere tepe süründü
yardımcısı sadece onun HAKtı.
Bazen kuru ekmek yedi
ALLAHIM bunada şükür dedi
kanaatkar iyi bir kuldu
nefsinle savaştı onu yendi.
Evlatlarının hepsi gurbete gitti
hep onları düşündü netti
ana yüreği kıyımsız olur
içine ata ata bitti.
Hem anne hem babaydı
ALLAHIM ne müthiş çabaydı
aileyi çekip çevirirdi o
onunla evimiz sanki saraydı.
Anam mis kokunu bulamadım
yanında uzun uzun kalamadım
oldu hasretin yüreğimde kor
seni sıkı sımsıkı saramadım.
Felç oldu yatağa düştü
çoluk çocuk başına üşüştü
bir dediğini iki etmediler
dokuz ayda ahirete göçtü.
ALLAHIM ona rahmet eyle
hesabını versin anam neşeyle
yeri cennet mekan olsun
duacıyız anam sana böyle.
Kayıt Tarihi : 3.9.2010 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Muslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/03/anam-1-8.jpg)
KALPTE ISLAKTIRLAR ASLA KURUTULMAZLAR
EVLADLARI CEHENNEME GİRECEK OLSA ASLA
KENDİLERİ GİRİP EVLATLARINI KOYDURMAZLAR ÇOK GÜZEL OLMUŞ ÜSTADIM DUYGULANMADIM DESEM YALAN OLUR
TÜM YORUMLAR (3)