Analiz Şiiri - Nursel Özşen

Yine yalnızım...
Hiç yabancı değilim, çok tanıdık
Herkes kendi dediği ve kendi uygun durumu
Olsun diye beklerken
Ve tadı tükendiğinde vazgeçerken,
Ben yine yalnızım...

Olsun, defalarca, yüzlerce kez,
Olsun diyorum.
Çünkü, inanıyorum ki
Hiçbiri gerçek değil, hiç yaşanmadı
Yaşanır gibi yapıldı.

İnsan sevmeye asla değmez
Şaşırmayın, asla değmez buna inanın
İnanmazsanız, kendinize, ardınıza bir bakın
Kaç gece ağladınız, kaç gün yandınız
Ne zaman olmazı oldurmak için uğraştınız
Sadece fırsatlar dahilinde benim oldunuz.
Sizin fırsatlarınız varken!
Sonra zor geldi, bıktınız, ters geldi
Sıkıntı vermeye, zorlamaya başladı
Adı üstünde ya aşk, ilişki
Kim uğraşır zaten, sihiri de gitmişken

Yaşlar kurur, şarkılar yer değiştirir, mekanlar birden ölüverir
Hiç hatıra kalmadığında,
Bilerek üzeri örtüldüğünde, birde yeni arkadaşlar
Ve ortamlara kavuşunca, bırakın gitsin öncesi
Ne varmış ki bunca zahmete değecek
Hiçbir şey...
Sözleri söylenmemiş farzedip,
Bedeni ve kalbi de zaptedince
Bitti, gitti.
Bu kadar kısa ve bu denli kolay.
Haydi daha huzurlu gecelere ve dingin gündüzlere.
Hoşçakalın...

Evet yalnızım ama benleyim.
Kişiliğim hiç bozulmadı, kalbim hep aynı kalp,
Ben kendimi hiç yitirmedim,
Hiç alçalmadım, hiç sevgi adına yalan söylemedim.
İsterken hayır demedim.
Ucunda kayıplar olsa da, yaptığımdan dönmedim.
Sevdamı hiç satmadım.
Değişmedim, takasa girmedim.
Siz nasıl yaşadınız bilmiyorum.
Ben dibine kadar özümsedim,
Ağlanacaksa, doya- doya ağladım.
Mutlu olunacaksa, hiç hesapsız
Ta yüreğimin en derininde hissettim.

Dokunmaksa, kimi zaman ruhumla
Kimi zaman hayalimde benimdin, senindim
Hiç pişman olmadım ama hiç te şaşırmadım.
Kimse tercihini aşktan yana yapamadı, yapamazdı.
Benim taşıdığım yürek hiçbirinde yoktu, olamazdı.
Dünya nimetlerini seçmedim hiç.
Seçenlere uğurlar olsun
Sadece menfaatimi gözetmedim, yalındım
Gözetene uğurlar olsun
Şaşırmam, yıkılmam da
Bu tür hikayeler, hep aynı sonların senaryosu
Ben hiç oyuncu olmadım
Ben hikayenin bütünüyüm.
Bir koltukta izledim her şeyi,
Hala oturuyorum anıların üzerinde.

Ben severim, bir şekilde onlara göre
Sevilirim de.
Ama en çok aşk acısı çekerim, ağırlığını taşırım.
Benimle aynı yere yolculuk edeni hiç bulamadım.
Hep birinci ve ikinci istasyonlarda ayrıldı hepsi.
Varılacak yere hep tek yolcuydum
Vardığım yer yalnızlık...
Bilinen yerin bilen yolcusuydum.
Yalnızım ama mutluyum.
Yaşanmışlıkları kendi halimde hazmederim ben
Ya da kusarım defalarca
Olsun, ben kendi yarlarını saranım.

Duygularıma hiç nankörlük etmedim.
Doğru ya da yanlış sırtlandım hepsini.
Acılarımı yalnız yaşadım, yaşarım da
Yalnızım yine...
Tek üzüntüm sevmeye karşı olan yitirilmişliklerim
Elimde bir o vardı, o da gittikçe yokoluyor
Kirlisiniz hepiniz ve çürümüş
Tek ve son kez sözümü dinlese, bu çaresiz kalbim
Ona diyeceğim ki artık yeter, kimseleri ağırlama değmez
Kimse bir tek güzel kelimeyi bile haketmez

Yazık sımsıcak kalbinin ateşini küle döndürenlere,
Masum sözlerinin değip geçtiği kulaklar için,
Gönlünün sözlerine yazık
Kal kendinle yeter, sevmeye yeter, aşka yeter
Yalnızım yine... Ben bana kaldım
Belki kapanan tüm kapılara inat
Açık kapımla bana aitim yalnızca
Bu da yeter bana...