Analitik Şiiri - Taner Eker

Hangi gülüşüme eklesem, bölenim oluyorsun
Kaçtıkça benden büyüyor, yaklaştığımca ufalıyorsun
Dört köşenle çıkarıyorum, seni busenden
Geriye, hiçbir şey kalıyor senden
Sonra bölüyorum yeminlerine
Vefa kenarına en dik köşenden
Alansız deviniyor bir yamukta denklem

Ve sonra senin
Kurşuni bir boşlukta desen'in,
Cılkını çıkarıyor hendesenin

Tâbıma yar olmuyorsun, tümlerim değilsin
Hiçbir açıda çakışmıyor, doğrumuz
Görünmez el tutuyor bizi, gaipten bir el
Uzayıp gidiyoruz,
Uçlarımız paralel....

Orjinimde bir çift zehir, gözlerin
Çemberin başladığı nokta oluyor
Hırpani derviş hacminde soyut ve derin
Gözlerin, var'dan öte yok'ta oluyor

Elimde kalıyor tutunsam hangi ikrârına
Asal'ımdan irreele başlıyorum tekrarına
................... Taner E K E R