Analım mı? Ne Dersin? Şiiri - Mehmet Şahan

ANALIM MI? NE DERSİN?

Alırken verirken her bir nefeste,
Yaratanı analım mı? Ne dersin?
Ömürler erirken her gün kafeste,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Bülbülü cezbeden gülün alında,
Gönülü resmeden dilin balında!
Kalplere azmeden ilmi halında,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Sevgilerde kumruların kurunda,
Seherlerde esen meltem surunda!
Beherlerde desen, desen nurunda
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Dalları süsleyen türlü çiçekte,
Dağları sesleyen börtü böcekte!
Bağları besleyen her tür gerçekte,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Çılgın seller gibi akıp hecede,
Kıvılcımlar gibi çakıp gecede,
Güvercinler gibi çıkıp yücede,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Duymayan kalmasın arş ile arzda,
Aymayan kalmasın her iki tarzda!
Anmayan kalmasın sünnette farzda,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

Pir-î Fâni der ki; kaş ile gözde,
Öyle tekrarla ki kalp ile sözde!
Allah de illâ ki; aşk ile özde,
Yaratan’ı analım mı? Ne dersin?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
13.03.2022 – İSTANBUL