Analık Elinde Şiiri - Abdullah Tekmen

Tanrım kimseyi öksüz etmesin,
Analık eline hiç düşürmesin!
İyide olsa analık, öz ana yerini tutmaz.
Analığın dili kaktüs,
Sanırsın saksıda çok güzel bir süs...
Görünmez dikeni bata,
Sudan bahane ile sopa atar.
Analığın eli güzel görünür,
Oysa öksüze balyoz gibidir.
Kendi öz evladına hizmet eder, gülümser,
Evladı olacağa babası da gidince
Riyakar bir gülüşle kötü bakar yüzüne
Şurup içirir gibi bulaşığı içirir...
İçinden hep kötü duygu geçirir.

Analık elinde yaşamak zordur.
Kimsesiz çocuk her an yokuşlara vurulur.
Analık ağzından vede burnundan
İkide bir getirir...

Analık bilinçli olarak her an
Kasıtlı duyguyla yobazlaşarak
En ufak isteği kursağa tıkar...

Analığın iki yüzü vardır ki,
Bir an olur tatlı söyler, bir an olur yüze güler,
İçinde de fırtınayla tipi eser, buz dondurur.
Sol gösterip sağ vurur.
Baba olmuş kaç yazar? ! ...
Ana olmasa eğer, dünya başa dar olur!