Olma böyle vefasız, der-hatır et ana’nı!
Gerekirse yaz dostum onun için bin anı!
Hayırlı bir evlat ol, o, cefakar ana’na!
Reaksiyon gösterme, onu çokça anana!
Anma demem ben sana, madem ana’n an ama;
Benzemezdi bil anan, asla, benim anama!
Dünyalara değişmem, ben mübarek anamı!
Benimkinin yanında, seninki de ana mı?
Fatma ana misali, olmalıdır bir ana!
Onu tarif ve sena, sanma sığar bir an’a!
Bir bebeği doğurmak, değil elbet analık!
Sorumsuz bir anneden, makbul bence analık!
Bilmen gerek bu işi, madem sen de ana’sın!
“Elbette ki” diyorsan; onu candan anasın!
Gamlar dolar gönlüme, onu lafla anandan;
Sende böyle yaparsan; ah yükselir ana’ndan!
De ki; sözün gerçektir, çünkü bende ana’yım!
De ki; artık anamı, bende güzel anayım!
Sözlerim umumidir, alınmasın ana’lar!
Son dileğim evlatlar, anaların analar.
Merve Demircan
05.09.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 5.9.2012 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne desem boş olamayız onlar gibi..
Ki onlar yüce tarihin baş mucidi.
Kan can ırz hep koruyup yaşadılar..
Vatanı bize temiz bıraktılar.
TÜM YORUMLAR (1)