Anaların Ağıdı Şiiri - Cengiz Esgin

Evladım bu dava cehalet davası hak davası
Eşeleme her yanından fışkırır hava parası
Şair korkar, yazar korkar, dava yetimdir
Yol uzundur, yolculuk zorlu düşman çetindir
Yüreği sağlam, ciğeri kanlı, vicdan ister canlı
Kalemi tutamıyorum, bak nasıl heyecanlı
evladım durma yaz, mürekkebi saça döke
Hakkını bırakma ara, bul, al. Söke söke

Diline düşmesin birileri gibi lal
Bağırayım sana: evlat sana da helal
Diyeyim bu genç adam milletinin neferi
demokrasi maskesinin altında haçlı seferi
Sakın alkışlama bulacaktır onları laneti
Kahvaltı sofralarında konuşulan ihaneti
Elbette geçip gidecektir bu devir
Burası son kale yaşanan ilahi emir

Sahipsizdir dava Necip’ten bu yana öksüz
Nesiller ekonomiyle yıkıldı insanlar köksüz
Avrupa ortasındaki Bosna’da ne oldu bak
Vicdanın yerine koyulan Modernizm helak
Srebrenitza’yı gören ve susanların dili çürüsün
İhanet edenlerin üstüne kardeşleri yürüsün
Hollandalı topladı Boşnak’tan silahları
Öldür emri vermişti kadim dinlerin ilahları
Toplu mezarlara konuldu binlerce insan
Güldü Berlin, güldü Paris, umursamadı Horosan
Artık oyun zorlu, oyun gizli, Siyaset baş rolünde
Bosna, Kıbrıs, Mora, Hocaali, Kırım kan gölünde

Nerede İslam kardeşliği Müslüman benlik
Başındaki sarıkla belindeki kuşaktı kefenlik
Laiklik, Şeriat, Alevi, Sünni diyerek ekildi kinler
İnsan gelince kaçtı ayağa kalkan cinler
Kim direniyorsa şimdi ona musallat
Ey dostum Artin bana Musa’yı anlat
Nerede saklı öldürmeyeceksin emri
Fosfor bombalarında yanan Filistinli
Ne kadar yanılgı içindeyse gamalı haç
Senin aç gözlülüğün yüzünden dünya aç
Yok etme peşindesin milyonluk koca bir halkı
Dönüyor, döndü, dönecek derken siyonizm çarkı

Ey Niko! sen anlarsın ayrılalı çok olmadı zira
Benim yüreğim yanıyor sen diyorsun ki çıra
Gördüğüm odur ki ele geçirilmiş senin kilise
Emperyalizmin emrinde askersin sen ise
Asırlarca şarapla takdis ettin, etmedin şükür
Ey Abdülhamit kalk şunların yüzüne tükür
özel hukuk, ekonomik ayrıcalık oh ne rahat
Emek üzerinden toplanan ahlı cerahat
Lakin, iyi kötü bir düzen vardı selam verirdik
delirdikçe çok istedik, istedikçe çok delirdik

Yoo! Hak geçmesin kendime değildir sözüm
Çete kurdun İzmir’e girdin yetmedi mi iki gözüm
İşte Çengelköy kilisenin bahçesindedir cami
Şimdi sana da musallat bana çöken harami
Sömürmek için düşmanlık yaratmak gerek
Aklı başında hele ki gören insanlar seyrek
Bugün atıyor aynı düşmanlık tohumunu
Ateşe atacaklar Musa gibi senin oğlunu oğlumu
Bu nasıl bela kimsenin neden çıkmıyor çıtı
Ege’nin iki yakası şimdilik bıçak sırtı