Analar Yurdu Anadolu Şiiri - Osman Baltacı

Yüreği şefkatten bir dağdır, sığınılacak
Anadolu, anaların gölgesinde yatar.
Her evladın başını, göğsünde okşayacak
Güneş burada, analar öldüğünde batar.

Devran döne döne ne bırakırsa ardında
Yumruk yaşında bükülen, onulmaz derdiyle.
Gönül aşı, tüterken Anadolu tadında
Can verilir, suyun serti insanın merdiyle.

Yanık türkülerine yürek sökülür, dinmez
Doruk başlarında kar, tipi, boran nicedir.
Saklıdır, nice gönlün destanı pek bilinmez
Yedi yörenin kanlı yaşı, hep iç içedir.

Âşık Veysel’in, Yunus’un, Karacaoğla’nın
Mevlana döner kubbende, nice erenlerle.
Taşlar vurgun dilberin, kara yağız oğlanın
Hasret bahçesini, yıllar yılı derenlerle…

Anadolu mazlumun, garibin asırlık yurdu
Açılır, düşlerin her gelinin duvağında.
Denizler, sana elmastan sırlarını vurdu
Fırat ve Dicle akar, ümidin şafağında…