Bıraktığın ben oğul,
Ne ederim sensiz.
Şimdi beni pencerelerde kim bekleyecek.
Eve beş dakika geç kaldığımda beni kim merak edecek.
Peki içimde hiç geçmeyecek yokluğun nasıl dinecek.
Sorarım sizlere analar ölür mü hiç?
Kışın üşütmeyeyim diye kim kazak örüp,
Gecenin bir vakti uykusundan uyanıp üstümü örtecek.
Yemek kokan elleriyle beni kim okşayacak,
Ve beni senin sevdiğin kadar kim sevecek.
Şimdi yine sorarım sizlere analar ölür mü hiç?
Kayıt Tarihi : 27.6.2014 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baran Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/27/analar-olur-mu-hic.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!