Analar gününde anama şiirim

ANALAR GÜNÜNDE ANAMA

Anam bilsen bu gün analar günü
Unutmak mümkün mü bir türlü seni
Sen besledin taşıdığım bu canı
Hayalin gözümden gitmiyor anam

Altı çocuğunu topluma kattın
Günler oldu anam uykusuz yattın
Çok erkenden bizden ayrılıp gittin
Sensiz ocağımız tütmüyor anam

Sen ölünce babam babalık oldu
Analık fitledi bizlere doldu
Emek verdin yurdun kimlere kaldı
Bir türlü hasretin bitmiyor anam

Gelen nusübete gererdin kanat
Analık bir duygu ne meslek sanat
Geri gel de beni yeniden donat
Kimse bana moral satmıyor anam

Aramız açıldı yerin çok derin
Sensiz o yurt yaktı olmadı serin
Köye vardığımda çıkta bir görün
Artık beni o yurt tutmuyor anam

Senden beş yıl sonra babamda gitti
Dedim benim için burası bitti
Bu oğlun kendini gurbete attı
Mezarına bile yetmiyor anam

İrfanım yazdıkça sızılar içim
En sonda gurbette buldum bir geçim
Siz yok iken neyim bende bir hiçim
Gönlüme neşe kimse katmıyor anam

On beş yılı aştı ayrılık yılı
Allah er alırmış sevdiği kulu
Yok oldu bana o iç anadolu
Senin yerin kimse tutmuyor anam
Senin yerin kimse tutmuyor anam

11/05/2014
İrfan KORKMAZ