Sendin analar anası
Sendin bir köyün cicanası
Buna yürek nasıl dayansın
Ben nöbette nasılda gittin ansızın
Yokluğun belli yürekler daha bir yaslı
Sözlerin gönüllerde yürekler paslı
Gittin ya şimdiki sözlerin kalmadı aslı
Kimlerden öğüt alsın oğullar kızlar anası
Gülen yüzünde kederliydi ağıtların
Dertler içinde teselli çağlardı dillerin
Kimler için duaya kalkmadı öpülesi ellerin
Bağban idin bahçende yetişir güllerin en güzeli
Böyle bir ana daha sarmadı toprak ana
Senden rahat kim çıkar hakkın huzuruna
Dert çektin cefa gördün nice canlar uğruna
Yaşanacak devir dedin gitmek olurmu toprak altına
Garip idim şimdi duasız kimsesiz kaldım
Yoksun ya daldığım kuru hayalinle avunurum
Sensiz köyü,dedemi ve kendimi düşünürüm
Bedenin toprağa düştü çaresiz şimdi dalların
Yetmiş yıla sığan ömrün yeri dolmaz
Senin gibi bir ana daha gelmez
Yaş dolu gözlerime gülmek yaraşmaz
Nice sözler var ki hiçbiri seninkine benzemez
Ne söylesem anlatamam seni
Namaz dinin direği sen soyumun direği
Pas tutan gönülleri yıkardı Kevser yüreği
Velhasıl-ı dertler dergahı gönüller evi CİCANAM
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 10:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazmış olduğum bu şiir Anneannem içindir.Cicana dememin sebebi ise bizden büyük olan ve dayımın çocuklarının küçükken Ciciana manasına gelen bu ifadeyi kullandıkları için anneannemin bütün torunları babaanne-anneanne yerine bu şekilde hitap etmiştir. Bu şiiri cicanam ben askerde vefat etmesi üzerine çok yoğun bir ruh hali içerisinde yazdım.Ve bununla yetinmedim cicanama bir başka zaman sonra yine şiir yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!