Analar
Ağlamasın
Ölen yavruları ardından
Vicdanlar sızlamasın
Masumların göz yaşlarından
Ne hallara kaldık en sonunda
Ölümün soğuk nefesini şakağımızda duyup ta
Umursamazca hala
Atıyoruz adımlarımızı karanlık sokaklara
Kurulmak istenen ne
Yıkılmak istenen ne
Varılmak istenen ne
Bu gidiş nere
İnsanlar
İnsanlıklarını yitireli
Ne söylediklerini de bilmiyorlar besbelli
Şebekler gibi tepinmeleri
Belli
Çok yakındır
Kesilecek sesleri
Kayıt Tarihi : 12.12.2011 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiir 11 haziran 1978 yılında bir gece yarısı yazılmıştır. ne yazık ki şartlar daha ağır ve daha kötü. yoksa ben yanıldım mı diye düşünmekten kendimi alamıyorum. artık anaların göz yaşı üzerinden nemalananlar bile var. böyle bir çaresizlik, olmaz olsun. ne deyim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!