Analar Aglamasin! Şiiri - İzzettin Dönmez

Nedir bunca düşmanlık, nedir bu elem, keder?
Neyi paylaşmadık, elde kalan ne eder,
Fitneye fırsat verme, çıkarlar sağlamasın;
Sarılalım kardeşim, analar ağlamasın!

Gülüp oynamak alsın, yerini acıların,
Özgürce dolaşsınlar, gardaşım, bacılarım.
Güldürme düşmanları, kayışı yağlamasın;
Ağam gel barışalım analar ağlamasın!

Gül olsun, güller açsın, gencecik goncalarım,
Baksak dörtlü olurlar, üç yaprak yoncalarım,
Yaylalar kuzuların, göz yaşı çağlamasın,
Gardaşız biz unutma, analar ağlamasın!

Barişlar çözum olsun, çözülmeyen soruna
Bizden yadigar kalsın; gençlik denen yarına,
Gömelim silahları, yürekler dağlamasın,
El ele yaşayalım, analar ağlamasın!

Güvercine fırsat ver, zeytin dalı ağzında,
Kovalım şu terörü ağır yük omuzumda,
Atalım kelepçeyi, kolları bağlamasin;
Çözüme katılalım, analar ağlamasın!

Yüreğimde' ki sızı, dönüşsün sevinçlere,
Dışa vuran aydınlık, işleyecek içlere,
Göz, gez arpacık, tetik, elleri bağlamasın;
Cümle alem duada, analar ağlamasın!