Ağrın mı var,sızın mı var?
Uyuyamaz analar!
Üzülse de,kırılsa da
Kıyamaz analar!
Sever koşulsuz,
Verir karşılıksız.
Kötü de olsa evlatlar,
İyi der analar.
Kardeş kardeşi ayırır,
Birbirini kıskanır,
Analara evlatları birdir.
Evlatlar bunu bilmez!
Karnında kanını,
Sağlığında canını,
Ölümünde malını verir analar.
Ah analar,analar!
Kıymet bilmez evlatlar.
Bir ana on evlada bakar da,
On evlat bir anaya bakamaz.
Ben Nuray derim ki:
Baş tacı olmalı analar.
Öldükten sonra
İşe yaramaz ahlar! Vahlar
(Analarını saymayan evlatlara...)
Kayıt Tarihi : 24.2.2005 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!