ellerinde melanet asası
tanrılarım var benim
o tanrılar ki
zulmettiler insana
korkularla nemalandı ölüm...
tanrılar da korktular
ve onların tanrıları da
korku zulmü
zulm tanrıları yarattı...
tarihin despotları
despotların reayaları tükenmedi
ki varoluş kadar eski idi
başkaldırışın onurlu yüzü...
o insanlar ki zulmün önünde asi(!)
dağda eşkiya(!) oldular
kendir ipiyle gelen ölümün
ölümsüz kahramanlarıydılar...
/izale bir yaşam ve o kaygıyla yaşayanlar
ne yazık ki şimdi anakronizm içindeler.../
21.11.2007
Ali İhsan AktaşKayıt Tarihi : 21.11.2007 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne yazık ki şimdi anakronizm içindeler.../
Korku ile yaşamaktansa yok olup gitmek çok daha iyi değilmidir. .
Güzel ve bir o kadar da anlamlı bir çalışma okudum. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılarımla
ne yazık ki şimdi anakronizm içindeler...
Bir zaman mefhumu olduğuna göre bu normal değil mi ? Oldu oluyor ve de olacak insan var olduğu müddetçe...
Saygı ve sevgilerimle..
her zamankı gıbı guncel konulara degınmışsın
düşündürücü ve bır o kadar da anlamı çok derin bır paylaşım olmuş yuregııne ve emegıne saglık
TÜM YORUMLAR (17)