yepelek ümidiyle bağlanmıştı esrâ bahçesine
kopardığı her yaprak sır ağacına emanet
belki de buydu niyet,yutkunma arifesinde
zamanın tonozu kar tanecikleri altında eziliyor
kurtulamıyor bir kurukahve muhabbeti
cenderesi his aysbergi ki,dokunsanız erir!
uzak durmuştu,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
