Anaforlardayım Şiiri - Mehmet Çoban

Karanlık günler hatırına
Sabrediyorum aydınlığa
Ha geldi, ha gelecek
Gün tepemizde yükselecek

Geçti aylar, yıllar, ömürler
Her geçen gün zaman törpüler
İnsanlık namına atılan köprüler
Çıkardan beslenirler
Dostluktan vazgeçerler

Her güzelliğe haber salmak varken
İnsan her gün umutlar tazelerken
Kavga ısıtırlar zamana
Siyasetin kucağında
Ateşi üfleyen medya
Her gün ekranlarda

Ne oluyor deme sakın akıllıca
Günde her yol çıkar çıkarlara
Çıkarlar yoksa işin ucunda
Kimse dönüp bakmaz suratına

Bin şikâyetle dini, gelenekleri terk ettik
İnanıyoruz dedi, Allah’a isyan ettik
Allah’ın dinini çağ dışı ilan ettik
Çıkara uygun yeni bir din ürettik
Din adına, geniş görüşlü laiktik
Çağdaş, modern demokratiktik

Şikâyetimiz var şimdi olanlara
Muhtaç olduk mumla aradığımız insanlığa
Hor bakarken insanlığı doğuracak inançlara
Her hareketimiz sanki biraz hoyratça
Biraz da lafazanca

İnsan eskiden de katillik yapardı
Ordular karşı karşıya gelir savaşırlardı
Günlerce aylarca birbirlerini doğrarlardı
Ama çağımızda katillik zirveye ulaştı
İnsan öldürüyor artık hem doğayı, hem de insanı
Üç kuruş çıkar uğruna harcıyor zamanı

Milyonlarca, milyarlarca insan
Seyrediyor olanları durdurmadan
Sesler yükseliyor hep bir ağızdan
Çağdaşız, moderniz, insandır zamana uyan
Parolamız “zaman sana uymazsan sen zamana uy ey insan”

Bir fon müziği çalar arkalardan
Ölümden sonra yok ki tufan
Sanki bakidir hayatta kalan
İnsanlık ne olacak ki, milyarlarca figüran
Kurtulamaz üç beş çıkarcıdan

15.12.2014 – İzmir