Anaforlar.... Şiiri - Fikret Turhan

Yönler...
Bana uzaktı...
Ben de...yönlere...
Kapılmıştım...
Bahtımın rüzgarlarına....
Sürükleniyordum...
Estikleri yönlere....
Sessizce...gayesizce...
İlla ki...sensizce....

Bir anda....
Senle benim...
Yönlerimiz çakışınca....
Anaforlar oluştu
Senle ben çarpışınca...
Seslice....senlice...
İlla ki...bilinmezce...

Öylece...
Coşan duygularım
Köpürdü...durdu...
Durmadan döner oldu....
Anaforlarda....
Ben oldum giden...
Döne..döne..derinlere...
Senlice...seslice...
İlla ki...dertlice....

Yönler....
Bana uzaktı...
Ben de...yönlere...
Ne zaman ki...
Çakıştı yönlerimiz....
Hep ben oldum
Çıkılmaz derinlerde....
Sensizce...sessizce...
İlla ki...çaresizce....