Anafor'un Gülü (Saniye Erol'a)

(Aşağıda olan kimse düşmekten korkmaz... “Aristoteles”)

25.Kasım.2006.Cumartesi - (öncesi)

içimdeki zındanın kara tuvaline düşer/ yüzümün sureti
(bilirsin, mapusluğa inat; hasret sızıdır ilkyazda.)

ateşle sınanır avdeti üryan evcilleşmemiş sözlerim,
bir tebessüm, bir fırtına,
bir sinsi intihar büyütürken içimde;
saçlarında dalgalanan ışıltının haresinden,
ve çiçekler gibi burcu soluğundan öpsem derim.

döllenirken tükenen ümidim/ ilkel güdümden,
bükmeden, çağ yanığı suskuda kalan boynunu
ve sevgili dudağında türküleyip/ sevda gözeneği umudu
gel kurtar beni, kendime su-i kastimden.

kaç terkedilmişliğin resmine kazıdım siluetimi
kesilmiş kol gibi kaç mevsim içinden yitip gittim
ve sildim ikbalsiz gülüşümü/ bütün çocuk öykülerinden.
yüzümdeki maskenin gizlediği acılar sarmalından
ve bir yolcu gibi geçtiğim/ yaşaması zül hayattan
gel kurtar beni, son kadehteki sem-i badeden...

yaralı bir ceren su içer gözlerimin kanlı pınarında;
hep geçtiğim yollarda tökezlenir adımlarım,
kaçarken bir infaz hükmünde, yediveren ölümlerden.
uçup mavi peri kuşunun/ yüreği ağzında kanatlarıyla
ve inadımın/ ağzından öperek kanatırcasına
gel kurtar beni, kendime düşman/ şirpençe ellerimden...

(yüzümde taşıyorum katilimin gözlerini... başımdaki hava puslu balam, sahrası kurak... ve çevremde, zihnimin algılama biçimini zorlayan bir sağırlar diyalogu... kalkıyorum nice bölünmüş uykular bıraktığım yataktan... ağzım kuru, dilim paslı... metalik bir tat tükürüğümde... memelerimden kan sağsın istiyorum; gölgeme sinen sakiden... su veriyorum penceremin dışındaki pirpirimlere... kuşlara ekmek atıyorum... korkmuyorum işleyeceğim cinayetten...)

25.Kasım.2006.Cumartesi - (sonrası)

/ g e l d i n; _ y a ş a m a k _ i s t i y o r u m /

ve
öksüzlüğümün
bıçakyaralı
sesiyle
şarkımızı
söylüyorum.

“ benzemez kimse sana/ tavrına kurban olayım,*
bakışından süzülen işvene kurban olayım.
lütfuna ermek için/ söyle, perişan mı olayım,
bakışından süzülen işvene kurban olayım.”

29.Kasım.2006.Çarşamba / S - 13:45
Yeşilköy / İstanbul
(*Bestesi Fehmi Tokay'a, güftesi ise Rüştü Şardağ'a ait Bayati makamında şarkı.)

--------------------
Bu şiirin hikayesi:

Coğrafyamızda herkesin toplumcu şair olmakla öğünmediği gerçeğinden hareketle, ülkenin emperyalist / popüler kültüre bağımlılığıyla doğrudan ilintili bir değerlendirme yapmak daha sağlıklı olacaktır Saniye ile ilgili değerlendirmeye başlarken...

Şiir kitaplarının, sanat- edebiyat ve kültür yayınlarının gereken alakayı bulamaması, sermayenin ve siyasi egemen yapının kültür-sanat düşmanlığı ve toplumcuyum diyen yazarların da günlük yaşamı bilinçli ve örgütlü bir şekilde kavrayamaması / şiir özelinde eleştirel bir yaklaşımımızın olması gerekliliğini ortaya koymaktadır her şeyden önce...

Şiirlerin daha geniş kitlelere ulaşması, toplumcu (sosyalist) gerçekçi şairlerin
hayata daha örgütlü, daha etkin / aktif katılımlarıyla gerçekleşebilir.
Bunun yolu, toplumcuların/ gerçekçilerin küçükburjuva kariyerist yanlarını tasfiye ederek emekçi halk yığınlarıyla kaynaşmasından ve yazılarında vurguladıkları altın çağ/ mutluluk vs. söylemleri/ değişimi önce kendi kimliklerinde yapabilmelerinden geçiyor.
Saniye Erol'un kitabında da yer alan ilk dönem çalışmaları ile yakın dönem çalışmalarında gözlemleyebildiğimiz en önemli ipucu ise bu karakteristik özellik...
Şiirlerinde yaptığı toplumcu önermeleri ve bilinç dönüşümüne yönelik çabaları, onun kendi kimliğine de oturtmaya çalıştığını görebiliyoruz...
Donanımlı şair olabilmek hiç de kolay değildir...
Bu anlamda Saniye Erol'u Türk şiiri için bir kazanım olarak görüyor, kendisinin entelektüel gelişimine sağladığı katkıyı şiir çalışmalarına da yansıttığını büyük bir beğeni ve onurla izliyoruz(m) ...
Bu minvalde, Saniye Erol'u yönlendiren/ ve onun şiirini besleyen argümanların yaşadığı ülkede ve dünyada yaşanan tüm çelişkiler ile haklı ama güçsüz çoğunlukla, haksız ama güçlü azınlığın kavgası olduğu açıkça görülebiliyor...

Saniye'nin şiirinin geleceğinin, safında yer aldığı emekçi, ezilen insanların dünyayı daha bilinçli, daha örgütlü kavrayışına koşutlu olarak / o dönüşümle birlikte ulusaldan evrensele ulaşacağına inanıyorum...