(En büyük ağaç bir zamanlar küçük bir fidandı. En uzun koşular, bir adımla başladı...
“Lao Tzu”)
/ Ve bütün zamanlar; bilge Konfüçyüs’ün arkadaşı.
Bütün hikayelerimizin ve yaşama dair serüvenlerimizin sığdığı ve bulutları yakan alev dilli alıcı kuş soluğuyla gelip geçtiği, o devasa zaman; bir ''Saniye'' ile başladı... /
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta