Anafor'da Yörüngedışı Bir Kabuk (Saniye ...

(En büyük ağaç bir zamanlar küçük bir fidandı. En uzun koşular, bir adımla başladı...
“Lao Tzu”)

/ Ve bütün zamanlar; bilge Konfüçyüs’ün arkadaşı.
Bütün hikayelerimizin ve yaşama dair serüvenlerimizin sığdığı ve bulutları yakan alev dilli alıcı kuş soluğuyla gelip geçtiği, o devasa zaman; bir ''Saniye'' ile başladı... /

kaos bir yaşamın kanattığı ömrü izole ettim hayattan,
kabuk bağladı güneşin emzirdiği bütün yaralarım.
içindeyim;
gözbebeklerime asılı bir tecridin mahşeri kalabalığıyla.

mavi damarlı elleriyle sağaltır deniz ötesi bir zaman
renklerinden çürüyen anılarımın gökkuşağını.
ayışığı serdiğim bilincimden gül tadında öperken Guernica.

gelirsin,
avuçlarımdaki kanayan kısacık hayat çizgisine,
yağmurdan kaçan bir kumrunun hilaf soluğumda ısınan kanatlarıyla.

gelirsin,
bir deniz feneri gibi, yolunu kaybetmiş çatanaların
ve yalnız sokaklar gibi kimsesiz insanların,
kuşatıldığı izbe murabbaya.

gelirsin,
yedeğinde intihar taşıyan dili lal Zerdüşt çığlığıma,
belki de bir içbükey levhada tersine dönmüş kendi görüntüne en fazla.

farzet ki bu dizelerle dokunurum saçlarına,
yollarını beklerken fırtınaya tutulur müebbet özlemim
yüreği ağzında bir uzun yol tebessümü bırakırken yüzündeki hüznün sarısına.

gelirsin,
gözyaşından bir damla, deniz örerken üst dudağına.

gelirsin...
artık özgür bırakıyorum içimde biriktirdiğim / tortusu acı özsuyu.
tenime vasiyet kelebek kanatlı ilk damla ürpertisiyle
önce sen yağmaya başlıyorsun yitirdiğim ormanın yangınına.

/ ç ı k ı y o r u m _ ç a t l a y a n _ k a b u ğ u m d a n /

01.Ekim.2006.Çarşamba / S – 13:00
Yeşilköy - İstanbul
(Gerineke Yek Régehderi Qalik)

--------------------
Bu şiirin hikayesi:

Cevizin kabuğunu kırıp özüne inmeyen, cevizin hepsini kabuk zanneder... ''İmam-ı Gazali''
************************************************************************************