Aklımı düşürdüm kör bir kuyuya,
Mahmur bakışlarım bundandır benim.
Gerçekler, hayaller daldı uykuya,
Doksan yıl öncede kaldı bedenim.
Rüyalar karışık, dağınık zaman,
Çöllerle buzların içinde kaldım.
Hangimiz tutsağız, kimdir kahraman;
Perili sarayda yalnız uyandım.
Ben durmak istesem durulmaz içim,
Niçinsiz, nedensiz tezatlardayım.
Karşımda örnekler aykırı biçim,
Azat kabul etmez tuzaklardayım.
Kuyunun ipi yok, kolum uzanmaz,
Kavramlar çaresiz, hayaller yorgun.
Ne yapsam altmışlar sözüme kanmaz,
Ramazan kaçıyor, piyasa durgun.
Hangi yere vursam şimdi başımı,
Bilmem ses verir mi toprak, demir taş?
Yalvarıp kuyuya döksem yaşımı,
Çıkar mı derdime bir dost, arkadaş?
Akılsız başıma yetmedi konfor,
Yetmedi tedbirler uçuş hızıma.
Anafor üstüne geldi anafor,
Daha çok vurgun var alın yazıma...
Enver Özçağlayan
21.06.2015
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 22.6.2015 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çiirleri bazen hayaller, bazen gerçekler yaratır. Uygun kafiyeler de bulundu mu şiir tamamdır.Bu da öyle oldu.Üstelik "Babalar Günü" ne de denk geldi. Babalar gününüz kutlu olsun. E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)