Anafor Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Kalbimde açan gülsün, dudağımda şebnemim,
Kadehinden içir de kandır beni sevgilim,
Kalbimde aşk acısı, kirpiğimde didemim,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

Sevda denizlerinde esen yellerin var ya,
Anaforunda kaldı sana kurduğum dünya,
Vuslat gerçek olmalı ne hayal, ne de rüya,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

Anaforuna alda boğulayım nefessiz,
Kalamam senden ayrı, şiirsiz ve de sessiz,
Tutsağımsın kalbimde kelepçesiz, kafessiz,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

Girdabına düştüğüm sevdan cennet gibidir,
Anaforun ruhuma sanki ziynet gibidir,
Kapında yalvarışım deme minnet gibidir,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

Buluşan iki deniz biri sendin, biri ben,
Senin için vuruşan, savaşan bir çeri ben,
Aç koynuna gireyim, kalbinden içeri ben,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

Daha ne bekliyorsun çınlat yıldız sesini,
Her saniye özlerim gül kokan nefesini,
Aç bana göksündeki vuslatın kafesini,
Ateşinle sarmala, yandır teni sevgilim.

24.12.2010 19.20