Anafartalar caddesi
Yalnızlık kadar uzun ve kalabalık
Benim kadar yorgun ve argın binalar
Pencere kenarında el kadar bir kadın
Saçları gibi derdi boyundan aşkın
Yanakları kül çiçeği
Kaşları elif terazisi
Camda geçmişinin izi
Çokca hüzün edinmiş
Epey bi bocalanmış çocukluğu
Titrek sesinden belli
Yolda geçen ağaçlara şarkı söylüyor
Bir yandan da elinde çöp parçası,
Habire pişmanlıklarını karıştırıyor
Biraz yokluk,
Biraz çocukluk,
Biraz sevgili..
Mustafa köse
Mustafa Köse 2Kayıt Tarihi : 4.8.2018 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Köse 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/04/anafartalar-caddesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!