Anadolum... Şiiri - Hüseyin Yargı Özmen

ANADOLUM

anadolum! ah! anadolum...
yiğidin harman olduğu diyar...
asırlardır beşik oldun medeniyetlere
yurt oldun
çiğnendi mübarek toprakların,
ihaneti gördün, ölümü gördün...
hoyratca davrandılar,
çoğu zaman dağına,ormanına...
gazellendi bağların, yıkıldı kentlerin...
haçlısı geldi geçti...
gavuru geldi parselledi bir uçtan bir uca...
kör bir yılan gibi çöreklendi sömürgenler,
güzelim bağrına...
kimine zindan, kimine saray, kimine oba oldun
yıllarca...

sen anadolum, sen!
diz boyu ihanetler yaşadın,
kör bir hançer sapladılar bağrına...
ateşe verdiler harmanını,
kuruttular gölünü, ırmağını...
yırtıldı bağrın melun pençelerle...
satılmışlar cirit attı o gidende,
mandacılar, işbirlikçi hayinler...

ve de Kemaller geldi,
denizler kabardı,
doğdu güneşin aydınlattı kara talihini...

yarından da yakın Akifçe,
güneşli, güzel günler artık...
var mıdır? işgalcinin, tufeylinin kurtuluşu
onların yok da var mıdır?
asalağın,hayinin huzuru...
hitit güneşi kavurdu benliğini,
sümerler yudu,beledi bedenini...
hacı bektaş,pir sultanlar yaktı,
özgürlük ateşini...
ya istiklal, ya ölüm dedi.!
Kemal'in askerleri...

can anadolum,
dik duracak,düşmeyecek önüne serin...
bin yüzyıllardan geldin,
sonsuzluğa ereceksin! ...