Anadolum Şiiri - Muhsin Durucan

• 

  Bilal Özcan

  Elim oydu, kolum oydu
  Tutunduğum dalım oydu
  Yunus gibi bir gezgindim
  Anadolu, yolum oydu.
  
  Musin bey!
  Yüreğine sağlık candan kutlarım muhabbetle
  buda bizimki acizane
  
  Anadolu Benim
  
  Altın medeniyetlerin kurulduğu yer,
  Boz bulanık suların durulduğu yer,
  Çağlara zincirlerin vurulduğu yer,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Lalelerin, nergislerin boy attığı,
  Ol Leyla Mecnunların aşkı tattığı,
  Al alların alını bala katığı,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  İstanbul İstanbul’da kutlu rüyanın,
  Doğduğu yerim gecenin üstüne ayın,
  Tek gözdesi hala şu fani dünyanın,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Türkün ebedi yurdu mavi otağı,
  Yunus, Mevlanaların sevda ocağı,
  Ana kuzularının ana kucağı,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Bir, bir başkadır, dağım, toprağım, taşım,
  Buluta değer Elif haykıran başım,
  Hak yolun yolcusu yiğitler yoldaşım,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Su misali ki zaman benimle akar,
  Bir hasret ki Elif, geceleri yakar,
  Gönlüme nur u nurdan ırmaklar akar,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Gaye! Şehit düşmek vazgeçilmez heves
  Gül yolunun yolcuları nefes nefes,
  Allahuekber dağlarında meşhum ses,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Fatihim, Yavuzum, Mustafa Kemalim,
  Arşı alada dalgalanan hilalim,
  Öz can nur u tülden, tül dendir cemalim,
  Anadolu benim, ben Anadolu’yum.
  
  Bilal ÖZCAN
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)