Anadolum Şiiri - Enis Özel

Seni aradığımda,
Dağlarına çıkarım
Engininden yükseğine doğru
Tırmanıveririm.
Çaylarının, nehirlerinin, gölllerinin
Coşkun coşkun akan akarsularını
Gözler dururum

Seni aradığımda
Yumuveririm gözlerimi
Kendimi bir anda
Sarılara, yeşillere dönüşmüş
Uçsuz bucaksız tarlalarında
Buluveririm, bir bakarım ki
Ellerinde oraklarıyla
O analar, babalar, bacılar
Boy boy başakları biçiyordur
O kızgın güneşe rağmen
Yüzleri gülümsüyordur

Seni aradığımda,
Ansızın karşımda buluveririm
Dört bir yandan esen rüzgarla
Buğdayının, mısırının, tezeğinin
Yorgun insanlarının kokusunu
Duyuveririm.

Seni aradığımda
Kulaklarım ağlayan çocukların
Feryatlarıyla inler durur
Sanki; hadi gel
Al beni, kucakla, bağrına bas
Der gibi
Yalvarır durur

Susamıştır, acıkmıştır,
Doğduğu günden beri
Aradığı sevgiyi şefkati bulamayan
Yavrucakları...
Anaları;
Toprakla kucaklaştığı kadar
Yavrularını...
Kucaklayamamıştır...