Anadolum Şiiri - Mesut Bozkurt

Hey insanlar!
Mahpus karanlığı çalıyor her gece kapınızı
Ve ışıldayan bir çift göz
Varoşlarda düşmüş bir can uyanıyor
Usulca
Kurşun düştüğünde et sıcağına
Bir karanfil boy veriyor toprakta
Çalacak kapınızı mutlaka

Anadolum benim
Çilelim, hüzünlü toprağım
Bağbozumu, hasat zamanı
Gamze yanaklı yarim benim

Zindanlar kurmuşlar üstüne
Senin için döğüşenlere
Yıldızlı karanlığa bakmak bile yasak
Türkülerin susturulmuş
Türkülerin kurşunla vurulmuş
Binbir tezgahlar kurulmuş senin üstüne
Çileli anam Anadolum
Darağaçları yeni canlar almaya hazırlanıyor
Senin içine

Toprağında dağların
Toprağında ırmakların kadar
Yüce bu dava

Öksüz bir çocuk gibisin, garipsin
yaşlı bir bilge gibisin, derinsin
Ve bir orman gibi,karışık ve hırçınsın
Ben terk edebilirmiyim seni!

Kurşun sesleri arasında
Acı bir ezgiyide söylesen
Ve düşse bir yurtsever ağıtlarla toprağa
Kızabilirmiyim sana

Anadolum benim
Çileli, hüzünlü toprağım
Bağbozumu, hasat zamanı
Gamze yanaklı yarim benim...