Anadolum Şiiri - Emre Türkay

bir türkü çağırsam sesim duyarsın
makiden, bozkırdan beni sorarsın
uyduğum törede inan sen varsın
bağlandığım yarsın gül anadolum.

toroslu tepeden bağlandım sana
anada ağıtla ağladım sana
sır açtım, gönlümü dağladım sana
dillendiğim dostsun sen anadolum.

bazen sıla olup ağlattın beni
toprakça çürüttün nice er teni,
bazen eski bir dost, bazen de yeni
gurbette evimsin can anadolum.

gariplere ocak olup tütersin,
çobanda kavalın ahengi sensin
köyümde ekmeğe maya verensin
kıtlıkta aşımsın ey anadolum.

bu fakir didinir yören olmaya
yörükte ayranca sana dolmaya
bir parça çiçeksem yare yolmaya
özümdeki balsın, bal anadolum.