Anadolum Şiiri - Yusuf Işık 3

Anadolum

Onbinlerce yıldır
Alçakça oyunların sergilenip
İhtirasların kirlettiği
Bu kasvetli topraklarda
İstencim dışında
Doğmuş olmaktan başka
Hiç bir suçum yok

Ortaçağ kafasıyla
Kuyumcu titizliğinde
Söz dokuyan ozanları
Ağa düşürdükleri balığın
Çırpınışlarını
Büyük bir zevkle izler gibi
Yakarlarken
Kilometrelerce öteden
Hüngür hüngür ağlayan
Anadolu’lu o çocuğun
Gözyaşlarını ellerimle sildim

Bütün ömrümce
Her yeni doğan güne
Bu toprağın insanlarının
Efendilere ihtiyaç duymadan
İnsan gibi yaşabilmelerini
Dileyerek başlamanın
Derin hüznünü
Yaşaya yaşaya
Göçeceğimi biliyorum artık

Burada nefes alıp
Burada egemenlik süren
Görünmez ellerin
Boğazımı sıkıyor hissiyle
Sürülerden gelen
Karşı konulamaz çağrılara
Kulaklarımı tıkamam
Ve efendilik savlayanlara
Boyun eğmemem
Kadim geleneğimizin
Öz fısıltılarından olsa da
Haksızlığa isyan
Havası suyu gibi
Genlerime işleyen
Bir başkaldırı ateşidir

Onca ölüm
Onca gözyaşı ağırlayıp
Gövdesinin sürgünlerini
Ha bire büyüten
Bu topraklardan
Umudumu kesmeyi
Hiç istemesem de
Çocuklarımız için
Bin yıllara dair
Düşler kurmama da
Kimseler engel olamaz ya...6.11.2017