Anadoludan Selam Var Şiiri - Bayram Çinkil

ANADOLUDAN SELAM VAR

Dağda yaşardı o;
Çokça arazide..
Vakit buldukça da köyde.
Tanımamak mümkün değildi onu:
Elleri nasırlıydı,
Üstünde çamur,
Ekmeğini yapıyordu..
Teknesi hamur.
Mertti, yiğitti, dürüsttü..
Ve gururlu.
Şevkatliydi bir ana gibi..
Şevkatli ve
Hem de uğurlu.
Aşıktı,
Seviyordu delice.
Biz, biz diyordu da,
Ben ben demiyordu
Seviyordu evlenecek gibi,
Seviyordu hem de evliyken
Seviyordu delicesine,
Hem de çocukları varken.
Seviyordu taşını-toprağını,
Seviyordu tarlaya giderken..
Tanımamak mümkün değildi onu
Efendisiydi bu milletin..
Hem de öğle ki,
Atasının söylediğinden de çok.
O kurmuştu Kuvay-i Milliyeyi;
O çizmişti Misak-i Milliyi;
Oydu Çanakkale’de şehit;
Oydu bekleyen sınırda.
Ve oydu,
Her başı daraldığında yurdunun
Göğsünü siper eden.
Oydu kahrını çeken milletinin..
Anadoluydu o.
Yunus’tu, Hacı Bektaş’tı, Mevlana’ydı..
Mehmet Akif’ti, Necip Fazıl’dı,Yahya Kemal’di.
Nazım’dı, çınar altında yatan..
Hasılı, köylü Mehmet ağaydı:
Ve tevazuydu o,
Hoşgörüydü.
Birgün,
Yolu düştü büyük şehre..
Gezdi dükkanlarını,
Gördü çarşılarını,
Heyhaaat! Dedi,
Heyhat!
Yaşamalıyım ben de sizler gibi
Rahat.
Cefasını çektim bu ülkenin çok,
Sefasını da sürmeliyim
Sizler kadar.
Çapaya gider gibi gitmeliyim,
Saunalarına, havuzlarına.
Traktöre biner gibi binmeliğim,
Uçağına, trenine, vapuruna.
Tatil de yapmalıyım Bodrum’da;
Ölü denizi görmeliyim ölmeden;
Olmalı benim de hakkım,
Bir Fransız,
Bir İngiliz,
Bir Alman kadar.
Safariye de çıkmalıyım;
Öğle sabanla değil,
Son model cipimle.
Ve yatım da olmalı.
Tırnaklarımla kazandım bu ülkeyi ben..
Cefasını çektim çok;
Sefasını da sürmeliyim sizler kadar.
Yaşamalıyım,
Bir ağaç gibi tek ve hür.
Ve, bir orman gibi
Kardeşçesine,
Ezilmeden..
Sen kimsin? Dediler..
Ben Mehmet’im dedi,
Ben Ahmet’im,
Ben yaşar.
Ve ben Mustafa Kemal..
Ve ben Ayşe’yim, Fatma’yım, Emine’yim.
Ve ben, Nene Hatun..
Benim! Her daraldığında
Başı bu ülkenin,
Gözünü kırpmadan ölen.
Benim!
Nasırlı ellerim,
Ağarmış tellerim,
Bin bir çeşit hallerim,
Ve şipşirin dillerimle
Aşını, ekmeğini, etini, sütünü yetiren.
Ve benim ana gibi şevkatli
Ben de istiyorum,
Bu sevgime uygun bir karşılık.
Ben Anadolu’yum:
Hakkım var bu ülkenin her karışında,
Hakkım var bu ülkenin kör kuruşunda..
Tanımanız gerek beni:
Ben efendisiyim bu milletin..
Ve bilmeniz gerek:
Bilmeniz!
Tevazum sabrımla eşdeğerdir..
Ben anadolu’yum.