Anadoluda Türkmen Cerit Şivesi

ANADOLUDA TÜRKMEN SİVESİ
***
Davete OKUNTU, yengeye KUMA.
İnceden açılmış, ekmeğe YUKA.
Saç içinde KÖMBE, üstte BAZLAMA.
Savrulan BUĞDAYA, CEÇ derler bizde.
***
Babanneye EBE, halaya BİBİ.
Amcaya EMMİ der, çocuğa SABİ.
Uzağa YIRAK der, yakına BERİ.
Birin ÇAĞIRIR'ken, ŞİŞŞ derler bizde.
***
Hastalığa MARAZ, öksürüğe ÇOR.
Yabancıya YADIRGI, acemiye TOR.
Hanıma AVRAT der, konuşmaya ŞOR.
İşler KÖTÜ ise, YAŞ derler bizde.
***
Büyük kaba HELKE, küçüğüne SİTİL.
Tohuma BİDER der, konuşmaya ŞE--TİL.
Şakaya YARENLİK, girmekse DİKİL.
LEĞEN demezlerde, TEŞ derler bizde.
***
Düğmeye İLİK'der, EŞERP'a YAĞLIK.
Yayılmış yoğurdun , suyuna KATIK.
Ayrana ÇALKAMAÇ, yayılana YANNIK.
Avşar PİLAVINA, AŞ derler bizde.
***
Çukurlara YARIK, bedavaya BELEŞ.
Hayvan ÖLÜSÜ'nün, adına ÜLEŞ.
Güzele GÖKCEK'der, bir adı KELEŞ.
RÜYA demezlerde, DÜŞ derler bizde...
***
**
*
A-ÇONGERİ+ÖMER ÇETİNKAYA
22.02.2018
YALÇIN KELEŞ (derleme)