Anadolu Kadını Şiiri - Hamdi Oruç

Anadolu Kadını

Anadolu kadını güneş
Anadolu kadını ana
Anadolu kadını gül eş

Anadolu kadını cefalı
Anadolu kadını vefalı
Güle bakar gibi baktım
Gül kokulu Anadolu kadını
Anamı hatırlatır Anadolu kadını
Alnında ki çizgiler her bir acıdan iz

Anadolu ana dolu
Anadır Anadolu kadını
Annem gibidir gözleri şefkat güneşi
Onu yakmaz fakirliğin ateşi
Şükrü kanati bilir
Güle bakar gibi baktım
Çiçektir güldür
Anadolu kadını

Şefkati denizdir
Kahramanlığı dağdır
Hem sudur hem de ateştir
Ölmeye dursun evladı
Ve gör nasıl sevinir büyürken evladı

Kadın var güneş var gül var Anadolu'da
Mevlana var yunus var anadoluda
Nar var yar var ana var Anadolu'da
Evini bahçe ediyor tarlasını bağ
En tatlı dil onda evinde bir dağ...
Güle bakar gibi baktım ona
Yüzü annemin yüzü efkarlı
Saçları karlı
Dağa benzer dertli başı
Beş evlat büyütmüştür otuzdur yaşı
Şefkatdir kalbinin inişi düzü
Gök gibi baktı güneş gibi yandı Anadolu kadını
Annemden biliyorum ya tarladadır ya ağılda
Ya ip eğirir elinde ipi

Ağlar türkülerle pencerede beklediği eşidir kış günlerinde
Savaşıyor fakirlikle sofrası için kahraman
İnek sağar ip eğirir.ekmek açar
Askere gidince oğlu uykusu kaçar
Evde bir kandildir ışık sofrası
Düğün dernek çocuklarıdır dünyası
Savaşıyor kinle nefretle çocukları için nur
Dertlerini yener seccadesinde bulur huzur
Saçının telini gören olmamıştır yüzü erkekten kaçar
Önünde seccadesi başında tülbenti namusu için sur
Gönlünde derin derin mavi fikir
İçindeki güneşi gören var mı
Fikirlerinde iman fikirleri zikir
Gönlü zengindir eli bayram sofrası
Gülün hasını gördüm Anadolu'da
Sevdim Anadoluyu ve kadını

Ana çocuklarına eş erine güneş ebeveynine
Güneşe bakar gibi baktım ona
Güneşler vardı anamın yüzünde
Güneş Anadolu kadınının özünde
Gök gibi mavi deniz gibi derin Anadolu kadını
Bir gül gördüm gönülleri gül ediyor...