sudur çağıl çağıl akar derede
efkar dagıtmak içim ayrılamasın başında
bir yudum su içmek için inersin dere kenarına
biranda bagırırsın kendi kendine dere kenarında
duyurmak istersin kendini sesini bütün dünyaya
hep özlemışsın sesız ıssız olan ovayı dagları dereleri
gideceksin özlemını gidermek için anadoluya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla