Anadolu ve Anadolu İnsanı

Taşlı yollar tanır onu.
Yaya gitti nice yolu
Yüreğinde Anadolu
“Etle tırnak” gibidirler

Bilir onun cevherini
Öyle korur her yerini
Tamam eder birbirini
“Ayna tarak” gibidirler

Can verildi her taşına
Ümit ekti gözyaşına
Yuva kurdu her kuşuna
“Usta çırak” gibidirler

Siper yaptı hep canını
Helal etti tüm kanını
Ezberledi her yanını
“Hedef mızrak” gibidirler

Coşkun-coşkun akışırlar,
Ümit neşe takışırlar
Birbirine yakışırlar
“Sesle kulak” gibidirler

Selam verir rüzgârına
Tozkondurmaz gülzârına
Mutlu bakar hep yarına
“Tohum toprak” gibidirler

Kuraklıkta mahsun oldu
Yağmurunda huzur buldu
Kar yağınca neşe doldu
“Kumla ayak” gibidirler

Kuğuların gölü gibi
Mecnunların çölü gibi
Cennetlik bir ölü gibi
“Alınmış hak” gibidirler.
(Elazığ)