ANADOLU’NUN TÜRKÜSÜ
Yel eser dağdan ovaya,
Türkü düşer her sabaha.
Çoban söyler koyununa,
Dert katılır her sevdaya.
Tarlasında saban gezer,
Yüreğinde umut çözer.
Terle yoğrulmuş her lokma,
Türküdür, alınla bezer.
Yar gider, ardından ağlar,
Yollarını gözler bağlar.
Bir mendile hasret katar,
Türkü olur, içte dağlar.
Ocakta yanar közlerin,
Kapıda bekler gözlerin.
Bir bardak çayda dostluk var,
Türküde akar sözlerin.
Gurbet elde garip durur,
Gözlerinde hasret kurur.
Bir mektupta titrer özlem,
Türkü olur, yâre vurur.
Bir secde, bir dua gizli,
Sabırla yeşerir dizli.
Kırık gönül susar ama,
Türküyle söyler hep gizli.
Türkü bizim sesimizdir,
Rüzgârla nefesimizdir.
Maziden gelen bir hatır,
Anadolu özümüzdür.
Ben de yazdım bir türküyü,
Katar ettim her duyguyu.
Yârin arar her dizede,
Adım kondu: Mahrumî’yim.
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
