Aşkından Anadolu’m
Yaprak olsam,
Güz gelince
Toprağına düşsem
Bahar gelince
Dallarının ucunda
Yeniden yeşersem
Coşkundan,
Bayramlarda sevda olsam
Düğünlerde halaybaşı.
Sen hüzün olsan Anadolu’m
Ben de gözyaşı...
Çamurlu yüzlerinde bebeklerin,
Çizgi çizgi işlenmiş derdin.
Soyun şu hazinliğini Anadolu’m
Kırmızılar giyin.
Bilirsin,
Akmayan derelerinde
Ve solmayan renginde senin
Kızıl kumlu patikalarında,
Başakları yeni altınlaşan tarlalarında,
Eğer bir gün,
Bir çocuk doğarsa ürkek ve narin,
Adı barış olacaktır.
Ve
Büyüyecektir yitirip bebekliğini,
Sevdalı ellerinde senin.
Soyun üzüntünü Anadolu’m
Sevinçler giyin.
Kayıt Tarihi : 2.11.2002 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!