Nice canları göğsünde emzirmiş,
Uygarlıklara beşik Anadolu’m!
Bilinmez kimler gelmiş kimler geçmiş,
Yorgun bedenlere döşek Anadolu’m!
Kır çiçeklerini kokladım senden.
Sanki onlar birer parçaydı benden.
Meğer atalarımız yatıyormuş,
Çiçeklerin çıkıp geldiği yerden
Gezerken ova ve yaylalarını.
Sanki tanıyormuşum her yanını.
Oysaki atalarımın sırtında,
Dolaşmışım dağ ve ovalarını.
Anadolu atalarımın yeri;
Yurtları olmuş asırlardan beri.
Hakir görseler dışlasalar bile,
Ondan çekip alamazlar bizleri.
Çok nimetini yedik suyun ile.
Bedenlerimiz yoğruldu seninle.
Yine de dönüp sana gelecektir,
Şahin sürgün edilmiş olsa bile.
21 / 10 / 1999
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!