Anadolu'm Şiiri - Süleyman Zaman

Gücün yenilmez birleşsen
Yenilir zalim dirensen
Bu topraklar bizim dersen
Hür olursun Anadolu’m

Anasısın yiğitlerin
Korkususun zalimlerin
Milyonlarca sevenlerin
Gururusun Anadolu’m

İştah kabartır servetin
Artar daha bereketin
Çoğalıyor adavetin
Bil bunları Anadolu’m

Sağcı- solcu, İslamcısı
Dede, hoca ve hacısı
Üreteni kelamcısı
Biz demeli Anadolu’m

Türk’ü, Kürd’ü ve Çerkez’i
Alevi, Sünni, Çepni’ si
Kucaklamıştır herkesi
Tam bir anaç Anadolu’m

Düşmanına dosttur bile
Özünde yer olmaz kine
Gelse bu toprak bir dile
Bir tarihtir Anadolu’m

Bor’un, Toryumun, petrolün
Güneşin, rüzgarın, gölün
Deniz, orman, nehir, çölün
Zenginsin sen Anadolu’m

Türlü, türlü meyvelerin
Bol çeşitli sebzelerin
Yetişmiş onca gençlerin
Kaynağın bol Anadolu’m

Getirmek isterler dize
Aldanma hemen her söze
Batırma parmağın göze
Gör gerçeği Anadolu’m

Gözler senin kaynağında
Birleş artık böyle günde
Düşman karşısında zinde
Bulun derim Anadolu’m

Bağımsızlıktır şiarın
Özgürlük akar pınarın
Neler olur bilmem yarın
Gör gerçeği Anadolu’m

Olma kendine yabancı
Çok çekersin sonra acı
Bakar aç gözle eyyamcı
Bil onları Anadolu’m

Bilinçlenmektir kurtuluş
Zamanım’a haksız vuruş
Birlik olup, güçlü duruş
Sergile sen Anadolu’m

Farklı, farklı insanların
Bunlar senin varsılların
Uzat dostluğa kolların
Kibele’sin Anadolu’m.

25.12.2002

Adavet ; Düşman.
Kibele ; Anadolu’nun anaç tanrısı. Herkesi kucaklayan dostluk tanrısı.
Kelam ; Söz söyleyen, konuşan,
Şiarın ; İsteğin, iraden, hedefin, duyuşun.
Eyyamcı; Çıkarcı, kendisini düşünen.