Sıkıntı duyuyorduk doğa denilen yerden,
Rab, hatırlanıyordu canlı ümmetlerinden…
Bu yüzden isyan vardı insanoğullarından,
Yalnız olmak için de geçmedi kararından…
Ödül dahi konulmuş yeter ki katledilsin,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta